Zamek Chenonceau, czyli piękno na wodzie
Majówka w pełni, dlatego w samym jej środku opowiem wam o miejscu, które wczoraj odwiedziłem, czyli zamku Chenonceau.
Położone w Dolinie Loary budowle to jedna z największych atrakcji turystycznych Francji. Obecnie można podziwiać tam blisko 300 średniowiecznych i renesansowych zamków oraz pałaców z czasów oświecenia. Podczas tegorocznej majówki miałem okazję obejrzeć jeden z nich, czyli Chateau Chenonceau. To jeden z najczęściej odwiedzanych zamków, który rocznie przyjmuje nawet milion turystów.
Chenonceau bywa nazywany często „Zamkiem Dam”. Bierze się to stąd, że jego właścicielkami było sześć kobiet, które sukcesywnie zmieniały jego wygląd. Początki budowli sięgają XIII w., ale z tamtego czasu zachowała się jedynie okrągła wieża. Co ciekawe, zamek jest głównym miejscem akcji powieści „Pan Samochodzik i Fantomas” Zbigniewa Nienackiego.
Zamek był wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany. Zmieniła się totalnie jego forma (z gotyckiej warowni w renesansową rezydencję), zmieniło się też otoczenie (dziś obiekt otacza przepiękny ogród). Zastosowano tu bardzo ciekawe rozwiązanie – budynek wspiera się na kamiennych filarach o dno rzeki, która pod nim przepływa. Można powiedzieć, że wiele lat później ta ciekawostka architektoniczna uratowała budynek podczas rewolucji francuskiej: będący jedyną przeprawą przez rzekę w tej okolicy zamek nie został zniszczony.
Za czasów panowanie Katarzyny Medycejskiej Chenonceau pełnił rolę letniej rezydencji królewskiej. Włoska księżna znana była z zamiłowania do balów, toteż nie powinno dziwić, że mury budowli widziały niejedną huczną zabawę.
Późniejsze lata to stopniowa degradacja zamku, zakończona dopiero przez Marguerite Peolouze. To ona przeprowadziła gruntowny remont i w drugiej połowie XIX w. Chenonceau odżył. Znów był piękny, a jego podwoje otwierały się dla znamienitych gości.
Dziś obiekt ten jest traktowany jako jeden z najpiękniejszych – obok Luwru – przykładów francuskiego renesansu. Stylowe meble z różnych epok, a także niesamowita kolekcja gobelinów i obrazów są podziwiane przez turystów z całego świata. Miałem szczęście być jednym z nich i na pewno jeszcze kiedyś tu wrócę.
